[information] با برنامه‌ريزي درست، شرايطي مهيا کنيم که بچه‌دار شدن به معني تمام‌مدت کنار فرزند بودن و کناره‌گيري از حرفه اجتماعي نباشد، چراکه وقتي بند ناف بريده شد، هر انسان هويتي مجزا دارد. قرار نيست مادر تمام روز در کنار کودکش باشد يا اگر نتواند به‌خاطر کارش هر روز با او باشد، دچار اضطراب شود. [/information]
مهد کودک از چه سنی مناسب است؟
خوب است کودک قبل از 3 سالگي مهد نرود و مثلا در شرايطي مادر او را همراه خود به محل کار ببرد. امروزه در بسياري از اداره‌ها، محل نگهداري کودک وجود دارد و مادر مي‌تواند فرزندش را به‌خصوص در سن شيرخوارگي همراه خود به محل کار ببرد و در اتاقي نزديک به اتاق خود بگذارد تا پرستاري از او نگهداري کند و مادر نيز بتواند هر چند ساعت يک بار به او سر بزند. در مواردي که به دلايلي کودک شيرخوار نميتواند نزديک محل کار مادر نگهداري شود و شخص آشنايي هم نميتواند از او پرستاري کند، راه‌حلي جز مهد وجود ندارد اما اگر اين تنها گزينه پيش‌روي شماست نبايد احساس گناه يا اضطراب کنيد، بلکه مهد مناسب و مطمئني بياييد و سعي کنيد مربي شيرخوار مرتب عوض نشود. علاوه بر اين، مربي بايد با مادر در ارتباط نزديک باشد تا بچه دچار اضطراب و کمبود محبت نشود چون قبل از 3 سال معضل تربيتي نداريم. مشکل اصلي بعد از اين سن است. تا قبل از 3 سالگي، مهم‌ترين مساله‌اي که بايد مد نظر گرفته شود، انتقال خوب و کامل محبت به شيرخوار است. کودک بايد احساس کند در مدتي که مادر نيست، به‌وسيله مربي حمايت مي‌شود.
بهترين سن کودک براي مهدکودک
تا زماني که کودک توانايي توصيف فضاي مهد و بيان اتفاق‌هايي که در آنجا مي‌افتد را ندارد، نبايد به مهد کودک سپرده شود. اگر مادري شاغل است، براي فرزند زير 3 سال خود بايد يک نفر را به عنوان مراقب انتخاب کند. اين شخص مي‌تواند مادربزرگ، خاله يا يک پرستار باشد که بچه در کنار او احساس آرامش و ايمني داشته باشد. در چنين شرايطي، احتمال بروز «اضطراب جدايي» کمتر مي‌شود در غير اين صورت بچه دچار اختلال در پديده دلبستگي مي‌شود. پديده دلبستگي يعني ارتباط عاطفي که بين مادر و کودک وجود دارد و طي آن کودک احساس آرامش و ايمني مي‌کند.
- کودکي که زود به مهد فرستاده مي‌شود تا حدي دچار اضطراب جدايي است و به حضور مادر و پدر نياز دارد. اين تمايل بودن با والدين ممکن است در حد معمول يا بيمارگونه باشد. کودکي که به مهد فرستاده مي‌شود و اضطراب زيادي دارد، هر روز با گريه به مهد مي‌رود و حتي دچار علايم جسماني ناشي از اضطراب مي‌شود، لازم است رفتن او به مهد قطع و اضطراب زمينه‌اي بررسي و درمان‌هاي لازم انجام شود اما اگر اضطراب در حد طبيعي است، زماني که کودک از مهد برمي‌گردد، والدين بايد وقت خود را در اختيار کودک بگذارند. او به نوازش، آغوش، حضور، لبخند، بوسيدن، تماس پوستي و چشمي کافي با والدين نياز دارد. اگر غير از اين باشد، احساس عدم‌امنيت در کودک شکل مي‌گيرد و در صورت غفلت تبديل به اختلال‌هاي اضطرابي و روان‌پزشکي مي‌شود.
منبع : سلامت
دیدگاهتان را بنویسید