این نقص ویتامین عارضه ای شایع در جوامع است.ومعمولا 10 درصد افراد در هر جامعه به طور متوسط مبتلا به آن هستند.ویتامین B12 در منابع حیوانی یافت می شود و افرادی که گیاهخوار هستند حتما دچار کمبود ویتامین خواهند شد.این ویتامین به پروتئین حیوانی متصل شده و توسط اسید معده آزاد می شود.لذا وقتی پروتئین حیوانی مصرف می کنیم ویتامین B 12 در نتیجه ترکیب آنزیم پپسین با اسید معده از غذا آزاد می شود. ویتامین B12 در کبد ذخیره می شود و به همین دلیل علایم کمبود آن 2 سال پس از شروع کمبود آن در بدن بروز می کند و تا 2 سال در فاز نهفته قرار دارد.همچنین مصرف داروی “متفورمین ” در بیماران دیابتی سبب کاهش جذب B12 می شود.
علایم کمبود این ویتامین چیست؟
1-عدم تعادل در راه رفتن
2- کم خونی
3-فقدان حس وضعیت در فضا
4-در موارد شدید فرد دچار اختلال شناختی هم میشود
5-وز وز گوش
6-ضعف و بیحالی
7-کرختی بدن و احساس خواب رفتگی
علل کمبود این ویتامین در بدن
1-وجود ” هلیکو باکتر پایلوری “در معده
2-عدم مصرف سبزیجات
3-اختلال در روند جذب ویتامینها از روده
4-اختلالات معده و روده کوچک
5-ورم معده
6-تداخلات دارویی
7-مصرف داروهای ضد اسید معده مانند قرصهای آلومینیوم ام جی .…
روش تشخیص کمبود این ویتامین در بدن چیست؟
با آزمایش خون و تعیین سطح B12 خون تشخیص محرز می شود.حد هنجار آن یا رنج نرمال آن در خون باید 200 باشد.البته بسیاری از محققان معتقدند که سطح ویتامین در خون پایین تر از 500 باید با مکمل های خوراکی B12 به حد طبیعی برسد تا فرد دچار نقص ویتامین نشود.بعد از شروع مصرف باید بیمار مورد ارزیابی ماهیانه قرار گیرد تا وقتی سطح ویتامین به 500 رسید مصرف ان تحت کنترل قرار گرفته و حتی قطع شود.در مواردی که علت کمبود ویتامین اختلال در جذب روده ای است لازم است درمان در آن زمینه انجام شود.