آویشن چیست؟
آویشن یکی از گیاهان دارویی است که کاربرد های زیادی در درمان بیماری های مختلف دارد. از نظر حکمای طب سنتی، طبیعت آویشن گرم و خشک است. زادگاه آویشن شیرازی ایران است و این گیاه در درمان سرفه و برونشیت کاربرد زیادی دارد.این گیاه حاوی ویتامین های ب کمپلکس ،بتاکاروتن ، ویتامین کا ، ای ، ث ، و فولیک اسید می باشد البته لازم به ذکر است که بدانید در خوردن آویشن نباید زیاده روی کرد زیرا باعث بروز آلبومین در ادرار می‌شود.
خواص درمانی آویشن
1-خوردن آویشن تازه به صورت سبزی با غذا برای تقویت دید چشم بسیار مفید است.
2- آویشن در درمان بیماریهای مجاری تنفسی فوقانی از قبیل: سرفه‌های خشک مکرر، گلودرد، و برونشیت مفید است.دم کرده آن اثرات ضد سرفه و خلط آور دارد .
3-آویشن با دارا بودن خاصیت تقویت‌کنندگی برای کاهش خستگی، ضعف، کاهش قوای بدن، کم خونی و افسردگی سودمند است.
4- اگر 2 قطره روغن آویشن را در شامپو مصرفی خود که مناسب نوع موهای شما است بریزید و موها را با آن بشویید باعث کنترل و قطع ریزش مو می شود.
5-خوردن یک قاشق مرباخوری پودر آویشن به مدت یک الی دو هفته باعث ریزش و نابودی کرم های روده می شود.
6-آویشن به افزایش لطافت خون (کاهش شدید غلظت خون) و گرم شدن بدن کمک می‌کند.
7-استفاده از دمنوش آویشن سردرد های میگرنی را تسکین می دهد.
8-استفاده از آویشن برای مبتلایان به دردهای عضلانی، مفصلی و روماتیسمی مفید است.
9-آویشن عامل تصفیه‌کننده خوبی بوده و در درمان بیخوابی و امراض جهاز هاضمه مفید است.
10- آویشن داروی دردهای معده و روده است. جوشانده این گیاه در درمان پیچش روده و اسهال موثر است .
11-دم کرده آویشن برای سکسکه، دل پیچه، قطره قطره ادرار کردن، خرد کردن سنگ مثانه و تسکین درد رحم بسیار نافع است.
12-آویشن حاوی ترکیبی بنام تیمول است که خاصیت ضد قارچ و ضد عفونی کننده دارد.