در اصطلاح گیاه درمانی اگر آبریزش از بینی به طرف خارج باشد زکام و اگر به طرف حلق و سینه رهسپار گردد نزله نامند که این خود زمینه را برای برونشیت و ورم ریه و سایر بیماری های ریوی مستعد می سازد چه مزاج بیمار گرم و چه سرد باشد باید تا سه روز به جز آش جو هیچ طعام و آشامیدنی ندهند.
عناب، سه پستان، گل اروانه، بنفشه به صورت جوشانده به کار برند و از غذاهای سرخ کرده و ترش بسیار سرد و محرک بپرهیزند و نیز از ماش، اسفناج، سبوس گندم، نشاسته به صورت حریره و روغن بادام و شکر استفاده نمایند. اگر بیماری که مبتلا به زکام است بر روی شکم بخوابد و صورت را روی بالش گذارد تا ماده بتواند جاری شود در بهبودی بیمار موثر است زیرا در این صورت مایعات از حلق به طرف پایین سرازیر نمی شود. مبتلایان به زکام باید حتما سر را بپوشانند و از هوای سرد و شمالی بپرهیزند. هر چند که عطش داشته باشند نباید آب سرد بنوشند. این گونه بیماران کمتر بخوابند زیرا ماده بیماری زا بیشتر می تواند به سوی حلق سرازیر شود و بیش تر به حالت نیمه نشسته بسر برند و استراحت کامل کنند.
و در وقت خواب گشنیز، کتیرا، و گل بنفشه را کوبیده با نبات سائیده یک قاشق مربا خوری میل نمایند.
به گفته بقراط اگر ماده نزله به سوی ریه ریزش کند پس از چندی به چرک تبدیل می شود. این نیز پایه اولیه بیماری های ریوی به علت سینوزیت ها می باشد. جویدن یخ و آب خیلی سرد همه باعث بوجود آمدن نزله اند.
زکامی که علت آن هوای بسیار سرد باشد، نوشیدن و بر سر و رو ریختن آب خیلی سرد خوب نیست. این سردرد ها با سنگینی سر، کدورت حواس و کسالت روان و روحی و خروج رطوبت غلیظ و سفید از بینی و حلق همراه است.