پیدایش مو در بعضی جاها برای زینت و در بعضی جاها برای حفاظت است و در جایی برای هر دو. با کمی توجه می توان دریافت که مو ها در جایی از بدن مرتبا بزرگ می شوند و در جایی از بدن کوچک و کم رشد باقی می مانند در صورتیکه همه از یک غذا از یک بدن و از یک شریان خونی تغذیه می شوند.
ریزش قطعه ای مو
این بیماری بیشتر دامن گیر مو های سر و ریش می گردد و گاهی ابرو ها را نیز فرا می گیرد علت اصلی این ریزش ناگهانی مو مربوط به عوامل زیادی است. ریزش مو به علت دخالت ویروس ها و کم شدن تغذیه ناگهانی قسمتی از بدن، اما علل اصلی آن هنوز مجهول است.
برای درمان موضعی اول بایستی محل ریزش مو را با یک پارچه خشن خوب ماساژ داده یا به وسیله یک پیاز عنصل یا سیر محل ریزش مو را ماساژ داده تا سرخ شود سپس از این نسخه استفاده نمایید.ده گرم صمغ عربی ، ده گرم سداب و پنج گرم خردل را نرم کوبیده در یک استکان زهره ریخته و روی موضع مورد نظر بمالید.
مو های نازکی که روییده می شود چون قدرت و توانایی زیستن را ندارند بایستی تراشیده شوند تا مو های بعدی که می روید قوی تر شود.
ریزش عمومی مو ها
با توجه به مزاج بیمار و پاک سازی آن از جرم بیماری زا تغذیه مناسب و خواب و استراحت کافی و شست و شو مو ها به طور مرتب لازمه مو داشتن است. بوییدن گل بنفشه و مشک و عطر مفید است. شست و شوی سر با جوشانده برگ بید، برگ ختمی، برگ اسپرزه برای استقامت و پایداری مو ها توصیه می شود.
اگر ریزش مو بعد از دوران نقاهت بیماری باشد که ضعف و ناتوانی باعث ریزش مو شده باشد باید از گوشت مرغ و کباب و آب میوه و چلو ساده و زرده تخم مرغ استفاده شود.