بیماری روماتیسم مفصلی یا آرترید روماتوئید یکی ازبیماری های اوتو ایمیون (خودایمنی) می باشد.این بیماری مفاصل بدن رادرگیرکرده وسبب التهاب وتورم وخشکی ودردهای شدید می شود.در صبحگاهان وهنگام برخاستن از خواب خشکی مفاصل به خوبی مشهود است.این بیماری مختص رده سنی خاصی نبوده ومتاسفانه هم درکودکان وهم دربزرگسالان دیده می شود.
برای اینکه بدانید خشکی مفاصلتان درصبحگاه ویا درد شدید مفاصل مربوط به روماتیسم هست یاخیر باید به یک متخصص داخلی یا روماتولوژ مراجعه کرده واو برای اطمینان از وجود این بیمار در شما آزمایش خون می نویسد .تست های تشخیصی که برای تشخیص این بیماری به کار می روند ESR – RF و Anti- ccpوcrp می باشد که ظاهرا دقت Anti- ccpبیشتر است.اگر جواب تست مبنی بر ابتلا شما به روماتیسم بود دوره درمان شما آغاز می شود.
متخصصان داخلی یا فوق تخصصان روماتولوژی داروهایی را برای شما تجویز می کنند که تا مقداری درد را تسکین می دهند اما قسمتهای دیگر بدن را تحت تاثیر قرارمی دهند و اثر بدی روی نقاط دیگر بدن می گذارند .
مشکل دیگری که داروهای مصرفی مربوط به این بیماری دارند این است که برای دوره ای طولانی وگاها تا چندین سال باید مصرف شوند .
از آن جا که هردارو به موازات اثرات درمانی که درروند بهبودی بیماری دارد عوارضی نیز دارد که ما درذیل به ذکر عوارض داروهای عموما تجویز شده توسط پزشکان می پردازیم:
1- پوکی استخوان و تاثیر بد بر اعصاب ، (مانند قرص پردنیزولون یا داروهای حاوی کورتون )
2- عوارض چشمی و تاثیر بروی شبکیه چشم (مانند قرص هیدروکسی کلروکوین)
3- چرب شدن کبد ، یعنی افزایش غیر طبیعی آنزیم های کبدی و تاثیر بد برروی سلولهای جنسی بدن که برای بچه دار شدن در مردان و زنان بسیار بد است (مانند قرصهای متوتروکسات یا MTX – سولفاسالازین – مزالازین)
4-آمپول پامیدرونات که دربرخی ازبیماران تا 48 ساعت پس از تزریق انفوزیونی علایمی شبیه آنفولانزا همانند تب وکوفتگی بدن گزارش شده است.