سلامت وب: یکی از مراحل رشد طبیعی کودکان کنترل ادرار می باشد،کودکان بطور متوسط در سن 15 تا 18 ماهگی یاد می گیرند ادرار خود را کنترل کنند. قبل از این سن مادر نباید انتظار داشته باشد کودک ادرار خود را کنترل کند.
دوران شیر خواری
کودکان تا سن 8 ماهگی بعد از خوردن شیر یا مایعات ادرار می کنند و این عمل در اراده کودک نیست و ممکن است 15 تا 20 بار در روز ادرار کنند.
15 ماهگی
آگاهی برای ادرار کردن در 15 ماهگی برقرار می گردد و کودک احساس می کند که می خواهد ادرار کند ولی نمی تواند خود را نگه دارد و ادرار خود را دفع می کند. مادر می تواند با روش های زیر به کودک کمک کند.
- مادر باید گاه گاهی از کودک بپرسد می خواهی ادرار کنی؟ حتما کودک می گوید نه، اگر ادرار نکرد اهمیت ندارد، با او با خوش رویی رفتار کنید.
- مادر باید سعی کند هر از چند گاهی توالت پلاستیکی را نزدیک کودک بیاورد و به او نشان دهد و حتی کودک را روی آن بنشاند تا کفل کودک با توالت پلاستیکی تماس پیدا کند و با آن آشنا شود.
18 ماهگی
در این سن اعصاب و عضلات مثانه کودک رشد کافی کرده است و کودک پس از اینکه ادرار می کند به مادر خبر می دهد، ولی قبل از اینکه مادر او را برای ادرار کردن ببرد ادرارش را رها کرده است. اگر در این سن روی توالت پلاستیکی ادرار کرد او را تشویق کنید ولی اگر نکرد او را سرزنش نکنید.
21 ماهگی
در این سن کودک خوشحال است، زیرا او می تواند خودش روی توالت بنشیند و حتی از شما می خواهد که او را تنها بگذارید. در این سن مادر باید توالت پلاستیکی را نزدیک کودک قرار دهد و به او آزادی دهد که خود هر کاری خواست انجام دهد، ولی باید نزدیک او باشد که اگر کمکی خواست، به او کمک نماید.
2/5 سالگی
در این سن، کودکان در خلال روز قادر خواهند بود برای 4 تا 5 ساعت ادرار خود را نگه دارند، سپس به توالت بروند، شلوار خود را پایین بکشند، روی توالت بنشینند و ادرار کنند و از این جهت نیز خوشحال می شوند.
3 تا 3/5 سالگی
اگر در این سن کودک را قبل خوابیدنش به توالت بفرستید و همچنین قبل از اینکه خودتان بخوابید او را بیدار کنید و به توالت بفرستید مشکل و اختلالی در خواب کودک به وجود نخواهد آمد و کودک نیز در خلال شب در رختخواب خود ادرار نخواهد کرد. مادر باید نزدیک تخت او یک توالت پلاستیکی بگذارد که اگر کودک در خلال شب بیدار شد و احتیاج پیدا کرد از آن استفاده کند. همچنین در این سن باید زیر ملحفه کودک پلاستیکی که از انتشار ادرار کودک جلوگیری نماید قرار دهید.
برای آموزش کنترل صحیح ادرار در کودکان و پیشگیری از مشکلات عدم کنترل ادرار به نکات زیر توجه نمایید
- بیشتر مشکلات ناشی از کنترل ادرار کودکان، این است که مادر با زور و فشار خواسته است کودکش مانند کودکان بزرگتر و بزرگسالان در موقع خود به توالت برود و ادرار کند. مادر باید اجازه دهد که کودک بر حسب توانایی و تکامل عصبی و عضلانی خود این مرحله رشد را طی کند.هیچگاه کودک را در این رابطه سرزنش یا تنبیه نکنید.
- گرچه دخترها معمولا زودتر از پسر ها ادرار و مدفوع خود را کنترل می کنند، ولی هر پدر و مادری باید توجه داشته باشد که بیشتر کودکان در سنین ذکر شده ادرار و مدفوع خود را کنترل نمی کنند.
- مثانه بعضی از کودکان، کوچک و حجم ادراری که در آن جا می گیرد، کم است، بنابر این کودک را نباید به خاطر یک مسئله ارثی سرزنش کنید و خدایی ناکرده تنبیه نمایید.
- کودکان ممکن است ساعتها مشغول بازی کردن یا تماشای تلویزیون باشند و به توالت نروند، در نتیجه مثانه آنها کاملا پر می شود و زمانی می رسد که کودک قادر نیست به توالت برود و ناگهان فریاد می کشد و نمی تواند از محلی که ایستاده است حرکت کند و خود را خیس می کند، بنابراین مادران باید در موقعی که کودک مدت زیادی ادرار نکرده و مشغول بازی است به او یادآوری کنند کخ به توالت بروند.
- بعضی از مادران بیش از آنچه گفته شد از کودک خود انتظار دارند و برخی دیگر اصلا توجهی نمی کنند. هر دو حالت در کنترل ادرار و مدفوع کودک اختلال ایجاد می کند.
- مادران باید توجه داشته باشند که کودکان د. 2/5 سالگی در خلال روز در شلوار خود ادرار نمی کنند. در سه سالگی، تقریبا نیمی از کودکان در شب در رختخواب خود ادرار نمی کنند، در 3/5 سالگی، 75 درصد آنها در شب و روز لباس خود را تر نمی کنند و در 5 سالگی 90 درصد کودکان در شب و روز لباس خود را تر نمیکنند. یعنی از هر ده کودک، یک کودک دچار شب ادراری می شود.
- اگر کودک شما قبلا ادرار خود را کنترل می کرده، ولی دوباره خود را تر می کند به نظر میرسد مسئله ای مانند نگرانی، ترس، مشکلات خانوادگی، یا مسائل مدرسه در میان باشد که باید به آن توجه کرد. از طرف دیگر بی اختیاری موقتی و از دست دادن کنترل ادرار نیز ممکن است در نتیجه ابتلای کودک به یک بیماری و حتی دندان درآوردن باشد که خود به خود از بین می رود.
- اگر تصور می کنید که کودک در کنترل ادرار خود مشکلی دارد، باید با پزشک مشورت کنید زیرا ممکن است کودک دچار عفونت ادراری یا ناهنجاری دستگاه ادراری باشد.