ترس از تنهایی و مجردی

بر اساس آخرین آمار یازده میلیون و دویست هزار نفر در ایران در سن ازدواج قرار دارند ، اما مجردند. این ارقام درحالی اعلام می‌شود که مسئولان از رشد 3.4 درصدی طلاق در سال 92 و ورود اعضای دیگری به جمع مجردان خبر می‌دهند. موضوع را با دکتر بهنام اوحدی، روانشناس و سکسولوژیست درمیان می‌گذاریم. او معتقد است 20 میلیون دختر جوان ایرانی نیازمند ازدواج هستند اما 7 میلیون آنها هرگز شریک ایده‌آل‌شان را پیدا نمی‌کنند. از  نظر اوحدی مجردها در حالی شمع‌های بالاتر رفتن سن‌شان را فوت می‌کنند که ترس از نداشتن همراهی برای سال‌های پایانی جوانی و نداشتن مراقبی برای گذراندن روزهای پیری رهای‌شان نمی‌کند.

در سال‌های منتهی به 30 سالگی نشانه‌های اختلال سازگاری در خانم‌های ایرانی پیدا می‌شود. این زنان نه‌تنها به خاطر تمایل خود به ازدواج بلکه به‌خاطر فشارهای آشکار یا ناآشکار خانواده، دوستان و جامعه دچار آسیب‌هایی می‌شوند و به مرور علائم افسردگی و اضطراب را بروز می‌دهند. این نشانه‌ها معمولا به شکل ترس از آینده و نگرانی در برابر آینده، مشکلات خواب یا ارزیابی بدبینانه نسبت به دور نمای زندگی دیده می‌شود.بحران‌های ناشی از تجرد طولانی مدت، تنها محدود به کشور ما نمی‌شود و در همه جوامع به اندازه‌های متفاوتی دیده می‌شود اما به‌خاطر ساختار جامعه ما، این مشکلات با شدت بیشتری بروز پیدا می‌کند. شاید در کشورهای پیشرفته، سن شروع اضطراب‌ها و بحران‌های ناشی از تجرد حدود 32 سالگی باشد اما در ایران به‌خاطر فشارهای خانواده و اجتماع از 28 سالگی بسیاری از زنان مجرد وارد مرحله بحران می‌شوند.

در کشور ما تحمل تجرد برای زنانی که مطلقه هستند آسان‌تر است، چون فانتزی‌ها و آرزوها و رؤیاهای رنگارنگ و خیال‌پردازانه‌ای که دختران هرگز ازدواج نکرده در مورد ازدواج دارند، در ذهن آنها جایی ندارد. این زنان به‌خاطر تجربه‌ای که داشته‌اند، با واقعیت زندگی آشناترند و آسان‌تر می‌توانند تنهایی را تحمل کنند. زنان مطلقه می‌دانند که ازدواج به هر قیمتی آنها را به سعادت نمی‌رساند و به همین دلیل نداشتن یار را پایان راه خوشبختی خود نمی‌بینند. گذشته از این، زنان مطلقه به دلیل دوشیزه نبودن بیشتر ازامکان ازدواج موقت برخوردار هستند.

تحمل تاخیر سن ازدواج، برای آقایان آسان‌تر است چراکه در جامعه کنونی ما بهتر می‌توانند با ازدواج موقت کنار بیایند و به لحاظ بیولوژیک محدودیت زمانی خاصی برای بچه‌دار شدن ندارند و تا 60 سالگی هم می‌توانند بچه سالم داشته باشند اما در خانم‌ها با افزایش سن احتمال به دنیا آوردن نوزادی که دچار نقص‌های کروموزومی باشد افزایش پیدا می‌کند. به همین دلیل با هر سال بالاتر رفتن سن، ترس از دست دادن فرصت طلایی ازدواج هم بیشتر می‌شود و این هراس که به دلایل مختلف ایجاد می‌شود، خانم‌های مجرد را هر روز بیشتر آزار می‌دهد.

فرآیند پیر شدن از اولین دهه زندگی شروع می‌شود اما با گذشت سال‌ها شدت می‌گیرد و روی روان فرد هم تاثیر می‌گذارد. زمانی‌که فرد درمی‌یابد که از نظر فیزیولوژیک توانایی گذشته را ندارد و چین و چروک‌ها به چهره و بدنش راه پیدا کرده‌اند، با خود می‌گوید به سرازیری نزدیک می‌شوم و همین هراس از پیری، تنهایی و مرگ، او را به سمت راه‌هایی برای متوقف کردن این روند سوق می‌دهد. آقایان سراغ باشگاه‌های بدنسازی و مکمل‌هایی که قدرت از دست رفته را به آنها برگرداند می‌روند و خانم‌ها با گرفتن رژیم‌های سخت و اقدام‌های زیبایی می خواهند در مقابل پیری بایستند.ترس از تنهایی در چنین دوره‌ای تشدید می‌شود. درحالی‌که در 30 سالگی خانم‌ها از نداشتن پشتیبان عاطفی می‌ترسند، با گذشت یک دهه از اینکه در پیری کسی همراه‌شان نباشد و از آنها مراقبت نکند هراس پیدا می‌کند. اغلب افراد بعد از 40سالگی شاهد از دست دادن پدر بزرگ و مادر بزرگ، والدین یا آشنایان دیگرشان هستند و از اینکه در پیری هیچ کس نتواند از آنها مراقبت کند، بیشتر می‌ترسند.

گرچه بحران‌های ناشی از تجرد طولانی مدت، تنها زنان را گرفتار نمی‌کنند اما شدت و میزان این مشکلات در مردها بسیار کمتر است. اغلب آقایان برای آینده خود برنامه‌هایی دارند و از آنجا که واقع‌بینانه‌تر به ازدواج و قبول مسئولیت نگاه می‌کنند، پس از تصمیم گرفتن به این می‌اندیشند که آیا امکان اجاره خانه یا پرداخت هزینه‌های زندگی را دارند یا خیر. بسیاری از مردها ترجیح می‌دهند پیش از ازدواج تحصیلات‌شان را تکمیل کنند و به جایگاه ایده‌آل‌شان برسند، به همین دلیل است که تاخیر در ازدواج آسیب چندانی به آنها نمی‌زند.البته خانم‌های کمالگرایی که برنامه‌های متعددی برای زندگی‌شان دارند هم آنقدر درگیر برنامه‌های خود می‌شوند که آسیب‌های ناشی از تجرد را به اندازه زنان دیگر تجربه نمی‌کنند درحالی‌که دخترانی که برنامه‌ای برای آینده ندارند و به ازدواج به عنوان راهی برای بالاتر بردن جایگاه‌شان نگاه می‌کنند، از تجرد آسیب بیشتری می‌بینند.

ناامیدی یکی از پیامدهای تجرد طولانی مدت است که هم در زنان هرگز ازدواج نکرده و هم در زنان مطلقه دیده می‌شود. پرسش‌های مکرر اطرافیان با این موضوع که «چرا ازدواج نمی‌کنی!»، «پس کی به ما شیرینی می‌دهی؟» و … عرصه را برای دختران هرگز ازدواج نکرده 35 ساله تنگ‌تر می‌کند و این روزها شاهد این واقعیت هستیم که بسیاری از دخترانی که قصد یا فرصت مناسب ازدواج را ندارند، به دنبال راهی برای مهاجرت می‌گردند.

منبع :مجله زندگی ایده ال