ریواس یا ریباس یک گیاه علفی است. دمبرگ ضخیم و گوشتدار. این گیاه به مصرف تغذیه، تهیه کمپوت و مربا میرسد. به ساقه زیرزمینی این گیاه که عده ای به غلط آن را ریشه میدانند، ریوند یا راوند میگویند. ساقه های زیرزمینی گیاه ریواس مدت ها در زیر زمین باقی مانده و رشد میکنند و همین که به آب میرسند یک شاخه با برگ بیرون میدهند.برگ های نمونه طبی آن بلند بوده و شبیه دست میباشند. زادگاه اولیه آن ایران، چین و تبت بوده و در منطقه وسیعی از دشت ها و نواحی کوهستانی ایران می روید.
- طبیعت برگ های ریواس سرد بوده و دارای ویتامین های A وB و به مقدار زیاد ویتامین c است.یکی از مهمترین خواص برگهای ریواس آن است که لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین نموده و قند خون را کم میکند از این رو برای مبتلایان به مرض قند سودمند است.
- ریواس در رفع عطش و حرارت درونی موثر بوده و برنده ی صفرا و مانع قی است. سستی و خماری را برطرف کرده و مسرت بخش است.
- باعث تقویت معده و روده شده و تنظیم کننده ترشحات و حرکات معده است، نفخ شکم و سوءهاضمه را نیز برطرف میکند.
- بهترین داروی گیاهی جهت خنثی کردن اسید زیادی معده میباشد از این رو برای افرادی که مرتبا غذایشان را ترش میکنند مفید است.
- کبد را تقویت کرده و اشتها را زیاد میکند.
- مداومت در خوردنریواس باعث پاکی خون شده و دمل را درمان میکند.
- خوردن ریواس برای بیماران تب دار و بی اشتها ، رفع وسواس و درمان یرقان مفید است.
- چکاندن چند قطره آب ریواس تمییز در چشم برای تقویت بینایی و از بین بردن لکه های سفید چشم مفید است.
- اگر ریواس را با آرد جو خمیر نموده و روی جوش ها بمالید جوش های سرخ سوزنده را از بین میبرد.
- چنانچه تخم ریواس را با روغن کنجد مخلوط نموده و از ضماد آن استفاده کنید، خارش را درمان میکند .