آمادگی برای مادر شدن

آمادگی برای مادر شدن

سه ماهه اول

بلاتکلیفی

در هفته های اول٬ زن از بارداری خود مطمئن نیست و به دنبال نشانه ای از تغییرات بارداری در بدن خود است. واکنش زنان به این وضعیت متفاوت است.

تردید و دودلی

تقریبا تمامی زنان هنگامی که از بارداری خود مطمئن می شوند دچار تردید می گردند. برخی از آن ها زمان بارداری را مناسب نمی دانند٬ برخی فکر می کنند که آمادگی ندارند و یا نگران تغییراتی هستند که ممکن است در روابط آن ها با همسر و فرزندانشان پیش آید.

توجه به خود

در سه ماهه اول توجه زن بیشتر به خودش است. واکنش زن باردار نشان می دهد که در بدن تغییری اتفاق افتاده ولی وجود جنین هنوز نا معلوم است. زن باردار می گوید من باردارم به جای این که بگوید من بچه دار می شوم. تغییرات جسمی و هورمونی ممکن است سبب ایجاد تغییر خلق و خو٬ بی ثباتی احساسات و هیجانات گذرا شود. عصبانیت٬ خواب آلودگی یا خستگی شدید نمونه ای از این تغییرات هستند. ممکن است زن باردار بدون تغییرات گریه کند و تحریک پذیر شود. این تغییرات موجب سردرگمی همسر می شود.

آمادگی برای مادر شدن

سه ماهه دوم

تغییرات جسمی

تغییراتی مانند بزرگ شدن سینه ها و رحم٬ افزایش وزن و از همه مهمتر حرکت جنین به وجود جنین واقعیت می بخشد. زن باردار جنین را بصورت موجودی جدا ولی وابسته به خود احساس می کند.ممکن است زن باردار بگوید من بچه دار می شوم.

توجه به جنین

در این زمان٬ زن باردار حال عمومی بهتری دارد و به جنین بیشتر توجه می کند. مایل است درباره تغذیه و نحوه رشد و نمو جنین بداند

خود شیفتگی و درون گرایی

زن باردار به توان مندی خود در محافظت از جنین بسیار علاقه مند است که گاهی به صورت خود شیفتگی بروز می کند. به خوراک و پوشاکش بیش تر از گذشته اهمیت می دهد. برخی از زنان باردار شاغل ممکن است نسبت به شغل خود یا وقایع روزمره بی علاقه شوند.

سه ماهه سوم

آسیب پذیری

زن باردار در این زمان و مشخصا در ماه هفتم٬ احساس می کند آسیب پذیر است و ممکن است به بچه آسیب برسد یا از بین برود. به همین دلیل از حظور در محیط های شلوغ خودداری می کند.

افزایش وابستگی

اغلب در هفته های آخر بارداری ٬ به همسر و خانواده وابستگی بیشتری احساس می کند. ممکن است مرتبا با محل کار همسر خود تماس بگیرد تا از در دسترس بودن وی اطمینان حاصل کند. زن باردار خود را برای زایمان و مادر شدن آماده می کند و به محبت و توجه همسر خود بیشتر نیاز دارد. از خصوصیات بچه خود صحبت می کند و می گوید من دارم مادر می شوم.

نگرانی

معمولا او نگران است که اگر درد زایمان شروع شود٬ چه باید بکند. برای کاهش نگرانی بهتر است زن باردار در مورد همراه خود هنگام زایمان یا فردی که در صورت نیاز باید ار فرزند دیگرش نگهداری کند و مسایل دیگر برنامه ریزی کند.

زوجین باید بدانند که این واکنش های روانی طبیعی هستند و به تدریج بر طرف می شوند. همچنین ممکن است این تغییرات در بارداری اول و بارداری های بعدی متفاوت باشد.

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *